Ενα καλοκαιρινό κυριακάτικο μεσημέρι ανηφορίσαμε στην Πεντέλη, η βροχή που είχε πέσει λίγο πριν έκανε το βρεγμένο χώμα να μυρίζει υπέροχα, η άγρια ρίγανη και το θυμάρι πλημμύριζαν το χώρο με τα μαγευτικά αρώματα τους. Το βουνό της Πεντέλης παρά την καταστροφή του από τις φωτιές παραμένει συναρπαστικό και μυστηριακό…
Το Πεντελικό (ή Πεντέλη) είναι όρος της Αττικής σε σχήμα πυραμίδας και μέγιστο υψόμετρο 1.109 μέτρων που οριοθετεί το λεκανοπέδιο των Αθηνών στα νοτιοδυτικά, από την Πεδιάδα του Μαραθώνα στα βορειοανατολικά και την κοιλάδα της Μεσογαίας στα νότια, ενώ ανατολικά βρέχεται από τον κόλπο των Πεταλιών.
Εμείς ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας από το ύψος της σπηλιάς των αμώμων η σπήλαιο Νταβέλη, αφού περάσαμε τις μυστηριώδεις σήραγγες, πήραμε την
αρχαία οδό Λιθαγωγίας που μας έβγαλε στο αρχαίο λατομείο.
Στην συνέχεια συναντάμε χαλάσματα κατοικιών και εγκαταλελειμμένες αποθήκες των λατομείων.
Το εκκλησάκι του αγίου Ιωάννη , με την υπέροχη θέα και τα πλαστικά καρεκλάκια στον εξωτερικό του χώρο για να ξαποσταίνουν οι οδοιπόροι.