Πόσο άξιζε ένα πεντακοσάρικο το 1964;

Διαφημιστική1964

Την άνοιξη του 1964 μια διαφημιστική εταιρεία ζητούσε από νέους καλλιτέχνες να φτιάξουν ασπρόμαυρες μακέτες που να διαφημίζουν προϊόντα γενικού εμπορίου χωρίς συγκεκριμένη επωνυμία και απεικόνιση του προϊόντος. Όπως η παραπάνω εικόνα, για παράδειγμα. Για κάθε μακέτα πλήρωνε 500 δραχμές. Ήταν πολλά, ήταν λίγα; Ας  δούμε μερικές τιμές της εποχής.

Πόσο αξίζει ένα πεντακοσάρικο το 1964;

♦ Η εφημερίδα τιμάται 1,5 δραχμή,
♦ τα χαρτομάντιλα Tempo 3 δραχμές,

500 _ 4-9-1964

Τέμπο_1964

♦ το στιλό Bic 3,5,
♦ το αρωματικό σαπούνι Ερμής 4 δραχμές,
♦ το περιοδικό Εικόνες 5 δραχμές,
♦ ένα πακέτο Ρήγας 8 δραχμές,
♦ το τεσσάρι του Παπαστράτου 4 δραχμές το μονό και 8 το διπλό με τα είκοσι τσιγάρα (κανονικά τα πακέτα είχαν 22 τσιγάρα, αλλά τα 2 πήγαν στον πόλεμο και δεν επέστρεψαν ποτέ)
♦ ένα πακέτο Δελφοί 10 δραχμές,

♦ οι γυναικείες κάλτσες Flamingo Flex 20 δραχμές,
♦ το εισιτήριο στο Ράδιο Σίτυ από 18 έως 25 δραχμές,
♦ επιστημονικόν ωροσκόπιον από μέντιουμ διπλωματούχον 22,50 δραχμές,
♦ το αποκριάτικο νταμπλ ντοτ στον Καλαμπόκα και να τραγουδάει και η Ζωζώ 70 και 100 δραχμές,

♦ η ετήσια συνδρομή στο περιοδικό Διάπλασις των Παίδων 100 δραχμές,
♦ τα πλεκτά (μπλούζες, πουλόβερ, ζακέτες) από 100 έως 300 δραχμές,
♦ η χρυσή λίρα 304 δραχμές (επίσημη τιμή),
♦ η ηλεκτρική ξυριστική μηχανή Philips 450 δραχμές,
♦ μια πένα Parker τιμάται από 180 έως 1.200 δραχμές,
♦ μια πένα Waterman από 195 έως 580 δραχμές,
♦ ένα τρανζίστορ Philips από 1.295 έως 3.300 αναλόγως αν το θέλετε απλό ή παγκοσμίου λήψεως,
♦ ένα ηλεκτρόφωνο μπαταρίας-ρεύματος 1.800 δραχμές,
♦ η δεκαοχτάτομη εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου 4.500 δραχμές,
♦ αμοιβή για την εύρεση σιαμαίου γάτου από το Παλαιό Φάληρο 5.000 δραχμές (δηλαδή όσο η δεκαοχτάτομη εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου συν ένα σκίτσο για τη διαφημιστική)
♦ ένα πλυντήριο Ιζόλα από 6.900 δραχμές,
♦ ένα αυτοκίνητο Datsun Bluebird 60 ίππων 63.000 δραχμές (χωρίς την εισφορά)

Αλίκη_1964

♦ και η σπιταρώνα της Αλίκης 4.500.000 δραχμές, που για να την αγοράσει ο σκιτσογράφος της διαφημιστικής έπρεπε να φτιάξει 9.000 μακέτες δουλεύοντας κάθε μέρα επί 24 χρόνια ή να βρει 900 χαμένους σιαμέζους γάτους ή να πάρει Λαχείο Συντακτών που μοίραζε σπίτια, μαγαζιά, αυτοκίνητα και χρήμα με τη σέσουλα.

Συντακτών_1964

Διαφήμιση του Λαχείου Συντακτών, 1964. Το σκίτσο είναι του Βασίλη Χριστοδούλου, που είχε πει «Δεν μπόρεσα να κάνω λεφτά, επειδή δούλευα συνεχώς».

https://tetysolou.wordpress.com

Recommended For You