Ένας ταξιδιώτης αποφασίζει να περάσει την νύχτα του στο πρώτο χωριό που θα συναντούσε μπροστά του. Αυτό έτυχε να είναι Ποντιακό. Νοικιάζει ένα δωμάτιο και βγαίνει βολτίτσα στην ταβέρνα. Δεν άργησε η στιγμή που θα ξεκινούσαν τα ανεκδοτα, μόνο που υπήρχε μία διαφορά. Δεν λέγανε ανέκδοτα μα αριθμούς. Φωνάζει κάποιος :
– Το 1364!
χαχαχαχα, γελάνε οι υπόλοιποι. Λέει ο άλλος :
– Το 2104!
χαχαχαχαχαχα, γελάει ο κόσμος. Δεν αντέχει και ρωτάει τι παίζεται. Ο Κωστίκας πρόθυμος του απαντάει :
– Κοίτα,επειδή εμείς τα ξέρουμε για να μην τα ξαναλέμε τα έχουμε βάλει αριθμούς, οπότε δεν κουραζόμαστε και δεν χρονοτριβούμε.
– Μάλιστα, λέει ο ταξιδιώτης, μπορώ να πω και εγώ ένα;
– Μα φυσικά, του λέει ο Κωστίκας.
– Το 4658, λέει αυτός.
Έχουν ξεσκιστεί όλοι οι πόντιοι να γελάνε, σε σημείο που κλαίγανε από τα γέλια λες και βάρεσε συναγερμός στο χωριό. Μόνο που έβλεπε ο ένας τον άλλον γελούσαν. Όταν μετά από πολύ ώρα ηρέμησαν, άρχισαν ένας ένας πόντιος να αγκαλιάζει τον ταξιδιώτη και να τον φιλάει και όταν αυτός ρώτησε απορημένος :
– Μα γιατί τόσος πανικός;
Και του απάντησε ο Κωστίκας :
– Αυτό το ανέκδοτο πρώτη φορά το ακούσαμε…!!!