Το τραγούδι «άνθρωπε αγάπα» κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1971. Το «Άνθρωπε Αγάπα» είναι το πιο γνωστό τραγούδι των Poll, του ιστορικού ψυχεδελικού συγκροτήματος στην εποχή της δικτατορίας. Αυτό ήταν και το πρώτο τους 45άρι. Στη δεύτερη πλευρά υπήρχε το «Έλα Ήλιε Μου». Έχει συμπεριληφθεί και στο πρώτο album τους (το θρυλικό ταγάρι).

Ο Κώστας Τουρνάς κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του μέσω της ετεροχρονισμένης πλην ελληνικότατης εκδοχής περί χιπισμού. Το μήνυμά του, ειρηνικό, ζητούσε να σταματήσει ο Πόλεμος στο Βιετνάμ. Είναι ένα από τα δύο εκπληκτικά τραγούδια που γράφτηκαν από Έλληνες, ως διαμαρτυρία κατά εκείνου του πολύχρονου πολέμου (το άλλο ήταν το «Βιετνάμ Γιε Γιε» του Διονύση Σαββόπουλου).

«Άνθρωπε αγάπα τη φωτιά σταμάτα και τη δύναμή σου δωσ’ τη στο φιλί σου…». Αυτοί οι στίχοι γράφτηκαν το 1970 και δεν έχουν χάσει ούτε την αξία τους, ούτε την ομορφιά τους. Το τραγούδι γράφτηκε από τον Κώστα Τουρνά, πριν αυτός σχηματίσει τους Poll.

Ο Κώστας Τουρνάς, ο Robert Williams, ο Σταύρος Λογαρίδης μαζί με τον ντράμερ Κώστα Παπαϊωάννου ξεκίνησαν μία από τις ομορφότερες ιστορίες της μοντέρνας ελληνικής μουσικής. Τα χρόνια εκείνα -από το 1968 έως και το 1974- ήταν ιδιαίτερα επαναστατικά για όλο το κόσμο. Και επειδή η μουσική και οι στίχοι αποτελούν κύριο τρόπο έκφρασης του ανθρώπου, οι καλλιτέχνες όλου του κόσμου περνούσαν μέσα από τα τραγούδια τους μηνύματα αγάπης και ειρήνης. Ο Bob Dylan και η Joan Baez ήταν δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής που συγκλόνιζαν με τα τραγούδια τους την νεολαία που διακατέχεται από μία έντονη επαναστατικότητα.

Οι νέοι της Αμερικής σκοτώνονταν σ’ ένα πόλεμο που δεν τους αφορούσε, το Woodstock έγινε ορόσημο για την μουσική, η Γαλλία ζούσε την Άνοιξη του 1968, η Ελλάδα βρισκόταν υπό το καθεστώς των στρατιωτικών και όλος ο κόσμος περνούσε από τη δεκαετία του 1960 σε μία νέα δεκαετία, τη δεκαετία του 1970, που ταυτίστηκε με την τεχνολογική ανάπτυξη. Εκτός από τον Dylan και τη Baez, οι εκπρόσωποι της folk μουσικής δημιούργησαν μία νέα κατάσταση στα μουσικά πράγματα που χωρίς υπερβολή, έως σήμερα για το συγκεκριμένο είδος δεν έχουμε ξαναδεί. Οι Crosby, Stills, Nash and Young, οι Love, οι Buffalo Springfield και άλλοι επηρέαζαν τους μουσικούς όλου του κόσμου. Και βέβαια ο ήχος των Beatles είχε τον πρώτο λόγο…

Ο Κώστας Τουρνάς και ο Robert Williams άμεσα επηρεασμένοι από τα θρυλικά “σκαθάρια” αλλά και από τον ήχο των Crosby, Stills, Nash and Young, άρχισαν να εκφράζουν μέσα από τα τραγούδια τους τα συναισθήματα της ελληνικής νεολαίας. Τα τραγούδια «Άνθρωπε Αγάπα», «Ο Γέρος», «Στη Πηγή Μια Κοπέλα», «Έλα Ήλιε Μου», «Η Γενιά Μας», αντικατόπτριζαν απόλυτα τα συναισθήματα των συνομηλίκων τους (και όχι μόνο). Με απλούς στίχους ο Κώστας Τουρνάς και ο Robert Williams, κατόρθωσαν να πιάσουν το σφυγμό της ελληνικής νεολαίας με μόνο όπλο τους την νεανική απλότητα και αμεσότητα. Ένα μεγάλο μέρος των τότε συγκροτημάτων και μοντέρνων καλλιτεχνών συνέθετε στα αγγλικά και έτσι η κασέτα με τα τραγούδια των Poll πήγε στα χέρια του Κώστα Φασόλα που τότε εργαζόταν στην Intersong, εταιρεία πνευματικών δικαιωμάτων που ανήκε στην Phonogram.

Ο Κώστας Φασόλας πίστεψε σ’ αυτούς και τον Απρίλιο του 1971 κυκλοφόρησε το single «Άνθρωπε Αγάπα / Ήλιε Μου» και ξεκίνησε το δισκογραφικό ταξίδι των Poll. Ο Κώστας Φασόλας τους σύστησε κι ένα νεαρό μουσικό που καταγόταν από μουσική οικογένεια, τον Σταύρο Λογαρίδη. Ο Λογαρίδης γνωρίστηκε με τον Τουρνά, τον Williams και τον Κώστα Παπαϊωάννου (πρώην Τσικουέτι) στο στούντιο, όταν ηχογραφούσαν το «Άνθρωπε Αγάπα», γοητεύτηκε απ’ αυτό που άκουσε και δήλωσε αμέσως τη θέλησή του να παίξει μαζί τους. Έτσι οι Poll ξεκίνησαν να ηχογραφούν το πρώτο άλμπουμ τους «Άνθρωπε».

Κώστας Τουρνάς: Κάποια στιγμή φεύγει ο Robert για τη Ροδεσία γιατί είχε κάποιες υποχρεώσεις που ήταν ο πατέρας του εκεί, μέχρι να γυρίσει λοιπόν έκανα παρέα με δυο τουρίστες. Μια Σκωτσέζα κι έναν Αμερικάνο. Είχαμε κάπου βρεθεί. Η Σκωτσέζα και ο Αμερικάνος έγιναν η αιτία ν’ αποτυπωθεί πρώτη φορά με τη μορφή που ακούστηκε κι αργότερα το «Άνθρωπε Αγάπα» σε κασέτα. Θυμάμαι τη νύχτα που έγραψα το «Άνθρωπε Αγάπα»… Γράφτηκε στον ύπνο μου, ξύπνησα 1 η ώρα τη νύχτα, το ‘γραψα και ξανακοιμήθηκα.

Τον Δεκέμβρη του 1970 ήμουν φαντάρος. Δεν υπήρχαν ακόμη οι Poll, υπήρχε όμως μια ειρηνιστική διάθεση μέσα μου, την οποία και θα την έχω σε όλη μου την ζωή. Τότε, σε μια άδεια, είδα την ταινία «Φράουλες Και Αίμα» και ήμουν θυμωμένος πολύ. Με συγκλόνισε η παθητική αντίσταση των φοιτητών, που διαμαρτύρονταν καθιστικά και τραγουδιστικά για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και με συγκλόνισε ακόμα η απάνθρωπη βία εναντίον τους που επέφερε η αστυνομία. Η ειρηνική αυτή αντίσταση των φοιτητών είχε τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς Γκάντι έναντι των Εγγλέζων. Αυτό με φόρτισε συναισθηματικά τόσο πολύ, που τελειώνοντας η ταινία, ήμουν έτοιμος να σηκωθώ, να βρίσω τους θεατές λέγοντας «Γιατί δεν χειροκροτάτε ρε;».

Γιατί δεν χειροκροτάτε δηλαδή τους φοιτητές που συμπεριφέρονται έτσι. Γιατί δεν επαναστατείτε με τους μπάτσους που τους πετάνε με τέτοια βία έξω. Και αυτό ήταν τελείως μια ψυχική ανάγκη, δεν είχε σχέση ούτε με μόδες, ούτε με flower power, με τίποτα, ήταν η ένταση της ψυχής μου. Γυρίζω στο σπίτι βουρκωμένος, δεν θέλω να φάω, δεν θέλω να κάνω τίποτα παρά πιάνω την κιθάρα και γράφω αμέσως το Άνθρωπε Αγάπα». Ούτε ήξερα γιατί το γράφω… τι να το κάνω… που πάει αυτό το τραγούδι… έμοιαζε μ’ ένα συγκινησιακό ξέσπασμα.

Η Σκωτσέζα πήρε με λατινικούς χαρακτήρες τους ελληνικούς στίχους και τους μουρμούρισε ελληνικά, γιατί τα σκωτσέζικα δεν έχουν τόσο ραφινάτο ήχο σαν τα εγγλέζικα, λίγο πιο βαριά και κόλλαγαν πιο καλά στα ελληνικά. Τα έλεγε λοιπόν και τα έλεγε καλά. Κι ακουγόντουσαν καλά, τη διόρθωσα και λίγο, και τα έλεγε καλά διαβάζοντας λατινικούς χαρακτήρες χωρίς να ξέρει τι σημαίνουν, απλώς της είχα μεταφράσει τους στίχους νοηματικά. Ο Robert μου έλεγε:

– Πάμε στη Ροδεσία να κάνουμε μία χορευτική ορχήστρα, πληρώνουν καλά εκεί κάτω.

Εγώ όμως είχα γράψει το «Άνθρωπε Αγάπα» και του είπα:

– Ρε παιδί μου, έλα να πούμε αυτό το τραγούδι, θα το πεις εσύ κτλ.

Και τι ευλογία, να έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια και ακόμα να έχω λόγους και να το τραγουδώ αλλά και να το ακούω να τραγουδιέται. Ήταν μια στιγμή «χωρίς πλάνο», με απουσία κάθε σκέψης, σκοπιμότητας ή στόχου. Ίσως αυτό να το νοιώθουμε οι άνθρωποι και να συνηγορούμε, σε αντίθεση με ότι σκόπιμο, υστερόβουλο ή επίπλαστο.

Το φιλμ «Φράουλες Και Αίμα» (Strawberry Statement) αναφέρεται στις μεγάλες εξεγέρσεις των αμερικανών φοιτητών κατά του Πολέμου στο Βιετνάμ. Βασίζεται στο βιβλίο «The Strawberry Statement – Notes Of A College Revolutionary» (1968), του James Simon Kunen, που εξιστορεί την κατάληψη του Πανεπιστημίου Columbia University (Απρίλιος 1968), από φοιτητές που ζητούσαν να σταματήσει ο πόλεμος στο Βιετνάμ.

Εμπνευσμένο από την ταινία αυτή, το «Άνθρωπε Αγάπα» αναδείχθηκε σε χρόνο ρεκόρ σε ύμνος για την νεολαία. Παρέσυρε στους ήχους του τα λαρύγγια της νεολαίας κι οι Poll έγιναν είδωλα που χιλιάδες νέοι τους αποθέωναν στο ρεσιτάλ.

Χρήστος Χωμενίδης: Οι Poll έψελναν το «Άνθρωπε Αγάπα» λες κι ήταν μορμόνοι ιεροκήρυκες.

Ήταν ένα από τα αγαπημένα τραγούδια της Σοφίας Βόσσου προς το τέλος του δημοτικού.

Το «Άνθρωπε Αγάπα» ακούγεται και στην εισαγωγή του τραγουδιού των Poll «Και Μιλώντας Γι’ Ανθρώπους» (1971).

Πηγή: music heaven